نرم افزار حسابداری سانیران
۱- در صورتی که ایرادات دفاتر، منطبق با موضوع ماده ۲۰ آیین نامه نحوه تحریر و تنظیم و نگهداری دفاتر، به هیأت موضوع بند ۳ ماده ۹۷ اعلام گردد، اعلام اداره امور مالیاتی باید تحت عنوان رد دفاتر باشد و هیأت مذکور نیز به علت عدم رعایت موازین قانونی (ماده ۲۰ آیین نامه) رأی به دفاتر خواهد داد.
۲- در صورتی که ایرادات موضوع ماده ۲۰ آیین نامه در دفاتر مشاهده نگردیده اما مؤدی مقررات مربوط به دستورالعمل صادره از طرف وزارت امور اقتصادی و دارائی، در خصوص رعایت مقررات (کد اقتصادی) و یا استفاده از فاکتور نمونه را رعایت ننموده و یا کد جعلی و یا کد دیگران استفاده نموده و یا ضمائم (صورت گردش انواع مواد اولیه مصرفی در تولید ، صورت قیمت واحد انواع کالاهای تولید به تفکیک ، صورت گردش انواع کالاهای خریداری یا تولید شده به تفکیک) همراه اظهار نامه، ترامه و حساب سود و زیان تسلیم حوزه مالیاتی ننموده و یا ظرف یک ماه مقرر، به هیأت سه نفری تسلیم نکرده باشد در این حالت دفاتر، ایراد قانونی نداشته و رد نمی شود بلکه دفاتر مؤدی برای محاسبه در آمد مشمول مالیات قابل رسیدگی نیست و هیأت سه نفره نیز تحت همین عنوان نباید اظهار نظر نماید.
۳- در اجرای تبصره بند ۳ ماده ۹۷، زمان دو ماه به مهلت رسیدگی اضافه خواهد شد که مأموران تشخیص مالیات حداکثر تا موعد مقرر (۴ ماه پس از پایان سال مالی) موارد رد یا غیر قابل رسیدگی بودن دفاتر را به هیأت سه نفری اعلام (ابلاغ ) نمایند. در غیر این صورت پس از مهلت مقرر، مالیات مشمول مرور زمان خواهد شد.
۴ – در اجرای تبصره ۲ ماده ۹۷ قانون مالیات های مستقیم، در موارد تشخیص علی الرأس، هر گاه طبق اسناد و مدارک ابرازی یا به دست آمده، امکان تعیین در آمد واقعی مؤدی وجود داشته باشد (به نفع یا به ضرر مؤدی) اداره امور مالیاتی مکلف است در آمد مشمول مالیات را براساس رسیدگی به اسناد و مدارک مزبور یا دفاتر حسب مورد تعیین نماید.
به طور مثال در صورتی که سود ابرازی مؤدی در اظهار نامه، بیشتر از میزان در آمد مشمول مالیات از طریق علی الرأس (در دفاتر) باشد، مطابق تبصره مذکور، سود ویژه ابرازی (واقعی) به جای در آمد مشمول مالیات ملاک مأخذ محاسبه مالیات خواهد بود.
۵ – باید توجه شود که مسائل جزئی و پیش پا افتاده به هیأت سه نفری اعلام نگردد. اعلام موارد جزئی و بی اهمیت جز بدبینی مؤدیان و اتلاف وقت و صرف هزینه، فایده دیگری ندارد.
۶ – برای تعیین در آمد مشمول مالیات از طریق علی الرأس، لازم است دو عامل، قرینه مالیاتی و ضریب مالیاتی در یکدیگر ضرب شود:
در آمد مشمول مالیات از طریق علی الرأس = قرینه مالیاتی * ضریب مالیاتی
منبع :
https://www.sainaco.net/1394/08/21/مالیات/
درباره این سایت